Door San Carlos kruist een grote asfaltweg die 2 belangrijke steden verbindt (Santa Cruz – Cochabamba). De aanwezigheid van deze weg zorgde voor heel wat bevolking en veel landbouw. Van zodra je de asfaltweg verlaat zijn er bijna enkel nog stenen wegen of aardewegen en is er meer en meer oorspronkelijke vegetatie. Hieronder een foto van een huisje dat ik zag tijdens een bezoek aan een schoolproject. Er is een waterput te zien waaruit water wordt opgehaald met een smalle hoge emmer. Op de foto zijn ook papayabomen te zien, een mandarijnboom, een stukje van een bananenboom, ... Naast het huisje stond nog wel een tweede huisje zodat de leefruimte wel wat groter was.
Een huisje met tropische fruitbomen
In de eerste week leerde ik de lokale projectwerking wat kennen, die vooral draait rond scholen en gezondheidszorg. Vanaf de tweede week begon ik te werken in een technische school in een naburig dorp.
De technische school waar ik werk, en de directeur ´don Julio´
De school is 7 jaar geleden opgericht met de bedoeling om jongeren meer kansen te geven op een job. Er zijn in de regio erg weinig techniekers. De school geeft voornamelijk opleiding over automechanica en -elektriciteit. Er is ook een werkplaats om te leren lassen en om te leren werken met een draaibank (metaalbewerking). Mijn eerste projectje was een oude freesmachine aan de praat krijgen. Voor de leken onder ons, dat is een soort gesofisticeerde boormachine die gebruikt wordt om metaalstukken te bewerken.
De freesmachine waar ik aan werkte..
En de elektrische kast..
De freesmachine was een jaar geleden aangekocht, maar door gebrek aan elektrische kennis was ze nog niet in gebruik genomen. De machine is minstens 30 jaar oud, en er was geen enkele handleiding of plan te vinden. Mijn eerste opdracht was dan maar een elektrisch plan maken. Meteen een gelegenheid voor wat ‘hands on’ ervaring. Ik achterhaalde beetje bij beetje hoe de machine werkte en vond uiteindelijk drie elektrische problemen. Eenmaal opgelost, bracht ik ook nog een mechanisch probleem in orde zodat we nu de machine aan de praat hebben gekregen! Daarna begon ik aan een tweede freesmachine. Die was ook een jaar geleden aangekocht maar was er wel erger aan toe. In de elektrische kast was water binnengelopen en op de kop toe was er geen enkele draadnummering. Een nieuwe uitdaging dus.
Ondertussen ben ik ook begonnen met les geven over het thema elektriciteit, maar dat hou ik voor een volgende nieuws-update.
Ik hoop dat in België het Barbarafeest ondertussen goed is verlopen! Nieuwsberichtjes steeds welkom!
Ik hoop dat in België het Barbarafeest ondertussen goed is verlopen! Nieuwsberichtjes steeds welkom!
Dag Filip,
BeantwoordenVerwijderenfantastisch mooi en heel nobel wat je daar allemaal doet. Hou ons hier in België zeker op de hoogte van al je belevenissen, ervaringen, en uitdagingen.
Het Barbarafeest is ondertussen achter de rug, het was spetterend!! Volgend jaar ben je erbij ... toch?
Tot gauw,
Kathleen
dag Kathleen,
BeantwoordenVerwijderenéén keer het personeelsfeest missen vond ik al spijtig genoeg! Dus volgend jaar mag je me er zeker terug bijrekenen!
vele groeten,
Filip
ik ben blij iets van jou te lezen. Ik kan me de situatie daar zeer goed voorstellen en je hulp en kennis zal daar zeker welkom zijn.
BeantwoordenVerwijderengroetjes
Veerle
BTW wist je dat er op jullie dienst iemand papa is geworden.
ja hoor. Een grote proficiat aan de nieuwe papa (en aan de nieuwe mama)!
BeantwoordenVerwijderenBeste Filip,
BeantwoordenVerwijderenIk zal met belangstelling en enthousiasme je werk en avontuur ginds in Boliviê volgen en dit om 3 hoofdredenen:
1.als VMW-collega uit Brussel en Labo, al behoor ik nu al bijna 2 jaar tot de “rustenden”.
2.als Foster Parent (Plan-ouder) van een meisje Myriam uit Collona, hoog in het Andesgebergte boven La Paz. Is dat ver van uw project? Nu “ver” is een heel ander begrip dan hier, dat zul je wel al ondervonden hebben.
We bezochten haar in 1998. Fantastische ervaring en onthaal!
En ik droom er nog altijd van om eens te kunnen teruggaan. Ik ondervond toen ook letterlijk en figuurlijk hoe belangrijk het is te kunnen beschikken over drinkwater en hoe het een heel ander verhaal is dan hier in onze westerse wereld.
3. Ik ben heel erg betrokken bij ontwikkelingssamenwerking of beter internationale samenwerking en bezocht oa reeds vele landen in Latijns-Amerika. Boliviê blijft toch een der mooiste. Guatemala ligt me ook nauw aan het hart omdat daar momenteel in het dorp waar ik ooit was, zoveel goud en zilver wordt ontgonnen door middel van een systeem van openmijnbouw met gebruik van cyanide. Dit maakt daarenboven ook vele andere zware metalen vrij en geeft enorme risisco’s op grond-én oppervlakte waterverontreiniging en dat samen met watertekort. Misschien dat je ooit ook daar nog eens de handen uit de mouwen kunt steken en de waterkwaliteit/kwantiteit kunt opvolgen in een of ander internationaal project dat daar zou worden uitgevoerd.
In elk geval veel succes met je werk en geniet van de bevolking en de mooie maar harde natuur en tot wedermails
Nera
dag Nera,
BeantwoordenVerwijderenhet is fijn om te lezen dat je zo betrokken bent bij het thema ontwikkelingssamenwerking en de rol van water. Het dorpje Collona zal ik eens op de kaart zoeken, maar het ligt wel in een ander departement dan waar ik zit (ik zit nu in dept. Santa Cruz, en volgend jaar in dept. Cochabamba).
Ik ben me ervan bewust dat mijnbouw, afhankelijk van de locatie en de manier waarop, heel wat risico´s inhoudt. De problemen in Guatemala zijn helaas geen uitzondering. Ook in Bolivië, bvb. in de buurt van Oruro, zijn er ernstige gevolgen voor de volkgsgezondheid. Zo zie je dat het hoge tempo van consumptie van materialen in onze wereld niet zonder gevolgen is.
Ik blijf me ondertussen verder informeren over de lokale water-context in Bolivië. Misschien kunnen we af en toe informatie uitwisselen? Mijn kennis over waterkwaliteit zal soms wel te kort schieten, dus ik sta zeker open om bij te leren.
Filip
ps. kan je eventueel je mailadres doorgeven? Als je dat wil, zet ik je bij op de lijst van mensen die een mailtje krijgen bij elke update van de blog. Mij kan je bereiken op het gewone vmw-adres.
Ik weet niet waarom,maar ik heb het voor Bolivie,het zal aan Kuifje liggen waarschijnlijk.
BeantwoordenVerwijderenAls technieker en groen jongen vind ik het knap als mensen een deel(tje)van hun leven ,kennis en kunde delen met anderen.
Het voornaamste en das het mooie is de solidariteit die word uitgevoerd.
De traditionele media maken teveel het onderscheid tussen wij en zij.
Het zal alles te maken hebben met noord zuid,oost west.
Als je naar de mensen kijkt en hun verhalen leest zie ik weinig verschil tussen ik en hij.
Er is verlangen naar een gezonde basis.(behoefte)
Je inzet verdient navolging;hetis vooral een oproep naar het departement ontwikkelingssamenwerking;werkaan bewustmaking en inzet via onderwijs.
Alle mensen worden broeders?
Solidair,
leo